Dünde yaþadým birçok anýlarý,
Týrnaðýmda kazýdým hayatýmý,
Nasýl geçti bilemedim zamaný,
Düþünmeden yaþadým yarýnlarý..
Günüme gün ettim estim rüzgar gibi,
Bazen oldu gözlerim adeta yaþ seli,
Bir gün olup yarýnlarý görmek istedi,
Yarataným gösterdi þükür bu günleri..
Göz açýp kapanýncaya kadar geçti zaman,
Baktým ki bunca yaþam oldu yalan,
Gönül vardý hep sevgilerle yaþayan,
Hep yanýmda taþýdým yok olmadan..
Uzun zaman sonra gördü gözler,
Bir an olsun tatlý dille söylenenler,
Birde gördüm gelmiþ güzel günler,
Bir baþka oluyormuþ sevince gönüller..
O dal bu dal diye kuþ gibi sýçradým,
Koþtukça adeta havaya fýrladým,
Âlemi kendimce öylesine taradým,
Hiç de uzak deðilmiþ onu yakaladým..
Sildim artýk gözümden gözyaþlarýný,
Umutlarla doldurdum yaþantýmý,
Hep sevgiyle koþtum kaldýrýmlarý,
Oldum mutluluk ve saadet kurbaný…
Hayatý yaþamak güzel bunu anladým,
Hep umutsuzca ömür yaþanacak sandým,
Sonunda bende mutluluðu anladým,
Çok þükür bende mutluluðu yakaladým..
Her mevsimin gelen bakarý gibi,
Hayat aktý geçti amansýz seller gibi,
Mutluluktan doldu gözler yaþ seli,
Anladým çileydi mutluluðun bedeli…
ZEKERÝYA BAÞGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.