"akþamýn kýzýllýðýna gizlenirdi sevdam"
uzun sürecek bir gecenin acýmasýzlýðý sardý düþüncelerimi
bir veda
gecikmiþliðin aceleliðinde sokulurken yanýma
kýzýllýðýnda günü terkeden güneþ çaresiz.
karanlýða bakarken yarý açýk penceremden
gölgeli bulutlar arasýnda ay ýþýðýnda seni arýyorum
seni arýyorum yasak olan senli düþlerimde
sensizliðim sessizliðimde isyanlý
ay ýþýðý tesellisiz.
sen yoksun.
yaðmur yaðýyor gökyüzüne bakan gözlerime
yaðmur tanelerinin ritminde
dudak kývrýmlarýmý zorluyor dillenen bir naðme
ýsýrýyorum
kanýyor
çaresizlikle titriyor bir an yüreðim
sensizliðim boynunu büküyor
sevmek sevilmek deðildir diyor
özgürlüðü dileyen duygularým
kabullenmiþliðime þaþkýn
gözlerimi kapatýyorum.
yüreðim sevgine açken doyamadým sana
kelimelerim sessizliðe çoðalýrken
konuþamadým sana
ben susuyorum artýk
sus
sende sus
konuþma.
dinle!
geleceðin umuduna gizlenen
gecikmiþ bir vedanýn naðmeleri duyuluyor.
dinle!
geri dönmeyiþlere yeminli bir veda þiiri okunuyor.
ayrýlýk þiirimiz aðlýyor
sitemsiz bir kabulleniþle dansa hazýr duygularým
ama korkuyorum
sarýl
sarýl bana.
nurhan ergün