Bana hep yalan söyledin anne
Hani herkes ben gibiydi
Hani herkesin derdi içinde gizliydi
Ýnanma derdin ya kimseye
Ýnanma dýþtan gördüðüne
Görünüþ aldatýr sadece
Kimbilir neler saklýdýr
Fýrtýnalar kopan yüreklerde
Bana hep yalan söyledin anne
Hani herkes deðersizdi ben gibi
Hani herkes duygusuzdu
Yoktu gerçek bir sevgi
Yýllarca nasýl da avuttun beni
Dinlemedin þu ezik yüreðimi
Susturdun,susturdun hep dilimi
Ýçime sessizce akýttýðým gözyaþlarýmý
Sana hiç göstermedimki
Sadece içimde büyüttüm derdimi
Küçük bir çocuðu büyütür gibi
Sana hiç söylemedimki
Acýmasýz ve yalnýz geçen yýllarýn
Geride býraktýðý hüzünlü gurbetleri
Þimdi biçareyim ben anne
Hani derler ya sevgi deðdi kalbe
Kalktý birden gözümdeki
O kara perde
Bana hep yalan söyledin anne
Yok derdin ya gerçek sevgi
Peki neydi bu düþen yüreðime
Hadi onu da sen söyle.
Þiirime bana sürpriz yaparak o güzel sesiyle can veren büyük üstad Sayýn Baki Evkaralý’ya sonsuz teþekkürlerimi sunuyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.