Ne varsa býraktýðýn, can verir anýlara Üstü açýk sinemden mazimiz sýzar annem Savaþtým ve yenildim, esirim sanýlara Gerçeði aramaktan her yerim bizar annem Yere yýktým atiyi, gece gündüz döverek Vazgeçtim gelecekten geçmiþimi överek
Mutluyum; yaþamaktan býkmýyorum derim de Durup durup resmine bakmýyorum derim de Yokluðunu aklýma takmýyorum derim de Bilirim her þeyden çok; yalana kýzar annem Gezinirim baþýboþ, hedefi þaþmýþ gibi Son damlayým bardaðýn boyunu aþmýþ gibi
Aklým beni yüzüstü koyup gitmekten sanýk Hayat incecik sopa her iki ucu yanýk Bir hale düþtü gönlüm; ne uyur ne uyanýk Rüyalar süzgecinden umutlar süzer annem Þu sýralar baþýmda sarhoþluk dolaþýyor Ýçim dýþým bir olmuþ beynimle dalaþýyor
Özlemin üzerime gerildikçe gerilir Ne kadar dayanýrým bu hale Allah bilir Cansýz hayalin her an belleðimde dirilir Yürek kuytularýmda yüreðin yüzer annem Sanma ki ebediyet ezelden elenecek Toprak altýnda bile tekrar filizlenecek
Bir düþüm düþten öte, bir rüyayým yorana Ýyi deðilim lakin belli etmem sorana Caným yanýyor caným el basarým Kuran’a Unutmak istedikçe dertlerim azar annem Dilim küskün kelâma, gözbebeklerim fer’siz Sonsuz serzeniþteyim, aðlarým yerli yersiz
Dillere destan idik, eksildik satýr satýr Ýnan ki her gelen gün eskisini aratýr Yokluðun yüreðimde, hezeyanlar üretir Ýðne ile ruhuma kuyular kazar annem Bilirim ben kimleri yutmamýþ koca küre Lakin kâr etmiyor söz boþ býraktýðýn yere
Hasretin göz yaþýmla beslendikçe güçlenir Her þey anlamsýzlaþýr; her þey birden hiç’lenir Kýzýn mutlu günleri düþündükçe içlenir Ýçlendikçe oturup þiirler yazar annem Sen âlem kýþ olsada beni ýsýtan yaz’sýn Her þey unutulur da bir sen unutulmazsýn
( gri gölge ) Fliz Yüksel 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
gri gölge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.