KIRILGAN DİRENİŞ
Sustum…
Yenildim çýðlýklarýma
Bakabildiðim her yerde körlüðüm
Sanki uzaðýmda bir parýltý vardý yanýp sönen
Gözümün buðusunda ýþýðý daðýlan
Ben onu gördüm hem de defalarca
Ama kim inanýrdý ki âmâ bakýþlara
Benim onlarla hayat bulduðuma…
Vurdum…
Tüm kilitli kapýlara vurdum
Açan olmadý birini bile.
Zifir kokan geceden güneþ desenli þafaklara kadar
Bekledim mermer eþiðinde
Usanmadým bir daha vurdum
Nasýr baðladý yumruk yaptýðým ellerim
Takatsiz kalan uzuvlarým isyanlarda,
Direnmekte bir dahaki vuruþa.
Zulmettim her birine
Acýmadým bitkinliklerine
Duyarsýz kaldým yakarýþlarýna
Tüm zalimliðime raðmen
Çýkartamadým kimseyi ininden
Kilitleri daha fazla vurdular kapýlarýna.
Yalvardým ‘yapmayýn’ diye
Kývrandým çaresizliðimde.
Koþtum…
Ardýma bile bakmadan koþtum.
Kýrýlgandý ruhum her direniþe
Bir yerde yýkýlacaktý biliyordum.
Son takatiydi atacaðý birkaç adým
Attý ve bitti. Düþtüm…
Üstüm baþým çamur içinde
Dizlerim, avuçlarým kan revan
Yanaklarýmda süzülen birkaç damla
Silmeye bile korktuðum
Evet, ben bir düþ’tüm
Uyanýþa korkak bir düþ
Gerçekliðim yoktu
Yitirdiklerim kâbusum
Mutluluðum, o da neydi?
Dudaðýmýn her geriliþi
Göz bebeklerimin perdemin arkasýna saklanýþýydý
Ýçimde bir kuþun kanatlarýný çýrpýþý
Burnunun ucundaki fýrtýnadan bihaber.
Yýkýldým…
Tufana uðradý aciz yüreðim
Yüzüme çarptý buzullar
Sanki bendim sebebi küresel ýsýnmanýn
Tenime deðen her soðuk kütle
Eridi saniyesinde
Yüreðim ateþ topu
Volkanlarým patladý tek tek
Okyanusa indim, sönmedi ateþim
Suyu bile yaktým öfkemde
Kaynadý vardýðýmda kýyýsýna
Bulutlarý da kýzdýrdým
Düþürdüm birbirine
Öyle bir gök gürüldedi ki
Ýçimden koparcasýna
Benim isyanýmdý o, yalnýz ruhuma
Güneþ mýhlandý olduðu yere
Ne ýsýtabildi ne batýrabildi kendini.
Öylece kalakaldý doðduðu yerde
Zincirledim onu
Ben yaptým tüm hainliðimle
Bana doðmayan günün yeri yoktu hiçbir tende
Durduramadým gözlerimi
Denizler taþtý karaya
Gökyüzü inledi
Ve yine bendim her þeyin sebebi
Selime kattým her yeri
Sökmediðim hiçbir çatý,
Devirmediðim hiçbir aðaç kalmadý
Boðdum kahpe düþünceli insanlarý
Bir çukura gömüp onlarý
Yok ettim acýmasýzlýklarýný.
Al iþte, benden sana ufak bir hediye
Ýyi bak yoksun zenginliðime
Tüm savaþlara katýlýp
Aðýr darbeler aldý her yerinden
Yýllarýný aldý kapanmasý yaralarýnýn
Hiçbir zaman eskisi gibi olmadý
Geçmiþi kadar gözünü karartamadý.
Birden fazla yenilgiye uðradý
Üzerindeki her dikiþ bozgunlarýnýn mirasý
Birkaç küçük zaferi oldu
Pes etmedi yine de
Çünkü o hep kendinin gururuydu
Herkes bastý üstüne
Ezdi onu böcekmiþçesine
Ama o koparmadý kanadýný umut filizlerinin
Cesur bir hediye benden sana
Ben bitap düþtüm onun bitmeyen umuduna
Al senindir artýk.
Ýyi bak kanayan yüreðime
Ýyi bak dinmez yarama.
16.08.10-14.28
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.