GİDİYORDUN...

Gidiyordun
Bakýþlarýn süzgündü, gözlerin aðlamaklý
Adým adým uzaklaþýyordun benden
"Gitme" diyemedim...

Aðýr aðýr ilerliyordun kapýya
Gitmemek istiyormuþçasýna aðýr
Belki de son sözümü bekliyordun
Her þeyi deðitirecek o sözü
Yapamadým, kendimde o gücü bulamadým
"Gitme" diyemedim, diyemedim sevgilim...

Dönseydin son bir kez geri
Bakýþlarýn yaksaydý içimi
Yapardým, diyebilirdim belki
Ama sen dönmedin, dönemedin sanki
Ben de gitme diyemedim, diyemedim sevgilim...

Sonra kapý kapandý, yoktun artýk evde
Hýçkýrýklarýmý duyamadýn, duyamadýn iþte
Koþsaydým arkanda, seslenseydim kalacaktýn belki de
"Gitme" diyemedim, yapamadým sevgilim...

Ve sen gittin
Dönüþü olmayan bir gidiþle gittin
Benim piþmanlýðým kaldý geriye
Ama þimdi olsa derdim, derdim iþte
"Gitme sevgilim, n’olur gitme!!!"
Sosyal Medyada Paylaşın: