Herbir yarattýðýn varlýðýnda olduðu gibi Zerren de olsam, ben de yaratýlýmýþým Bir hayat , bir yürek vermiþsin herkese Baðrýmdan taþýyor, varlýk sevgilerin...
Bir türlü akýl erdiremiyorum hikmetine Beni de bir taþ, bir çimen eyle bendine Nail olabilmek de ne aladýr ki , emrine Yarab ! kendini bilmiyeni getir kendine...
Ben kor oldum, dönüyorum minvalinde Kendimi baðlamýþým sana taa yüreðimde Öl, yok ol desen hep hazýrým gereðinde Ne kin, ne husumet olmasýn bireyinde...
Kul’un olarak bakýyorum yaþadýðým ortama Ne sevgi, ne saygý, ve de hürmet hiç arama Gösteriþ içinde, çýkar için batýyorlar harama Verdiðin bu hayat ve yürekte kim ilaç yarama...
Tabii ki, hiç kimse dört dörtlük deðil Allah’ým Ben ezilip,üzülüyorum baðýþla benim günahým Kurduðum hanemde yaktýr benim de çeraðým Bir eyle yürekleri ve gönülleri indinde Allah’ým...
Küçüðüme de,büyüðüme de eðiktir bu baþým Hiç hep bana, rab bana demem,yansýn ataþým Bu fakir HALÝFE der, Allah’ým olsun yoldaþým Yüce Rab’bim, nihayetinde hep Sana’dýr ulaþým...
HALÝFE TATAR 14.08.2010 Cumartesi Saat : 03:12 Berlin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.TATAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.