SEN VARSIN
Sevgiye uzanan gönül bahçemde,
Can özümde candan öte sen varsýn.
Adýný hürmetle anan lehçemde,
Can özümde candan öte sen varsýn.
Bana benden yakýn kudret içinde,
Yüreðim sevginle çarpar içimde,
Nurunu ararým her bir biçimde,
Can özümde candan öte sen varsýn.
Nisan yaðmurunun hayat suyunda,
Hak için aþýðýn gönül koyunda,
Yunusun sevdasý okun yayýnda,
Can özümde candan öte sen varsýn.
Doðaya can veren yazda baharda,
Yüreðe haz veren özlenen harda,
Zemheri ayýnda titreyen karda,
Can özümde candan öte sen varsýn.
Mor menekþe sarý gülün özünde,
Coþkun akan ak pýnarýn gözünde,
Allah ! diyen her bir kulun sözünde,
Can özümde candan öte sen varsýn.
Cemalindir nesne nesne gördüðüm,
Özlemindir, hasret’ime ördüðüm,
Habibindir ona sende erdiðim,
Can özümde candan öte sen varsýn...
Rabia BARIÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.