GÜCENMEDİM HİÇ
Öyle bir sevda ki yanar derunum
Kýzdýrdýn yinede gücenmedim hiç
Doðuþtan gülmekle vardýr sorunum
Üzdürdün yinede, gücenmedim hiç
Çeþmeler kurudu tasým dolarken
Bana gece, ele gündüz olurken
Ben seni yarama derman bilirken
Azdýrdýn yinede, gücenmedim hiç
Hayalin gitmiyor her an yanýmdan
Baþköþe ayýrdým gönül han’ýmdan
Kaprisler edipte tatlý canýmdan
Bezdirdin yinede, gücenmedim hiç
Ardýndan kopardým türlü vaveyla
Mecnun ettin bari olsaydýn Leyla
Kýzgýn çölü bana gösterdin yayla
Gezdirdin yinede, gücenmedim hiç
Taþtan katý kalbin, vicdanýn saðýr?
Sevene zulümdür açtýðýn çýðýr
Cefaný hediye saydý bu baðýr
Ezdirdin yinede, gücenmedim hiç
Akgül’ün çabasý dünyada boþa
Ömrünü harcadý bir hilal kaþa
Dertli defterinde beni en baþa
Yazdýrdýn yinede, gücenmedim hiç
KEMAL AKGÜL(14.08.2010)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.