Þimdi kaçýncý uykunda Kaçýncý düþüncedesin bilmem Akýyor göz yaþlarým silmesini bilmem Yollar uzak deðil cesaretim yok Cesaretim yok ondan gelmem
Sen gurbet elinde yaban dildesin Belki de halimi bilmemektesin Akan göz yaþýma sileyim dersin Ölümüm olup gecemden gidersin Doðuþum olur geceme gelirsin
Þimdi sustum tüm hayallere Düþlere sattým tüm heveslerimi Gurbetçi oldu aklým/kalbim ve de ruhum Belki de sen bunu bilmezsin Belki de bilir bana demezsin
Düþüyorum kara gözlerinden Kara tenine Düþüyorum dudaklarýndan uçurumdan düþer gibi Gidiyorum düþlerimden gurbete Dalýyorum dalýyorum Sensizliðe katlanamýyorum
Gurbete aðlýyorum Gurbetteki sana Yüreðimde ki sana aðlýyorum Aðlýyorum kara gözlerinden dökülüp Esmer teninde kuruyorum Dudaklarýnda son buluyorum Seninle doðuyorum Sensizliðe her dem ölüyorum
Belki bu nedenden gurbeti sevmiyorum Kim bile bilir “ESMERÝM” …. Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi ölüm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.