SESSİZLİK

Dört yaným sessizlik...

Her sessizlikte sen...
...
Yüreðimi coþturan güneþte,

Gökyüzünü süsleyen yýldýzlar da,

Þimdi çaðlayanlar daha bir coþkulu;

Þimdi yüreðim daha bir atik;

Bambaþka dolaþýr damarlarýmda kan,

Öfkem daha da hýrçýn,

Yumruklarým daha sýký,

Gözlerim bir baþka bakýyor yaþama.

Çevremde dolaþtýkca kül renkli köpeðim,

Köpeðim demeye utandýðým,

Yaþamý anlatýr dünyadan habersiz,

Bir lokma ekmek için sevinen, çoþkulu havlamalarla.

Utanýrým insanlardan, insan demeye çekindiðim,

Bir aferin için yýlýþan apayrý bir tebessümle,

Soruyorum kendime neden böyleyim diye...

Gözlerimden süzülürken birkaç damla yaþ,

Cevap bulamýyorum...

Sessizliðim sen söyle!

Utanýyorum yýllardýr ayný soruyu sormaktan...

Sen söyle sessizliðim... Sen söyle...

SUÇ KÝMDE ?..

SUKUT-U ÞAÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: