Bir zamanlar ikimiz, bakýþýrdýk göz göze. Ellerin ellerimde, otururduk diz dize. Kanarya bülbül gibi, ötüþürdük biz bize. Simdi küskünüz artýk, göz deðmiþ ikimize.
Sen kalbimde bir ýrmak, akýyor akýyorsun. Gözlerimden damlalar, döküyor döküyorsun. Canýmý kafesinden, söküyor söküyorsun. Sussun kanarya bülbül, sussun, kumrular sussun.
Çýkmýyorsun aklýmdan, düþlerim senle dolu. Sönmüyor yüreðimden, aþkýmýzýn o koru. Böyle mi olacaktý, leylâ mecnun’un sonu. Acý bir sýzýn kaldý, senden bana dopdolu.
Erdal YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erdal Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.