Kıyılarımda Beyazı Yutmuş Yaşam Tuvali eMİNeYZAMAN
Kıyılarımda Beyazı Yutmuş Yaşam Tuvali
ellerim ; tebeþir yutmuþ bir kalemin satýrlarýnda , beyazdan uzak gözlerim ; geceleri yorgan yapan siyah kelimelerde , görülmez tuzak
þiirlerimin toyluðuna takýlýyor kelâmlarý ve bir öksürüðün boðazýndan düþer saklýlarý
ruhum kýyýlarýna çarpan bir dalgayken tenimi giyer yontulmamýþ yosun yeþili mavi bir gülüþün köþesinde asýlý kalýr utanç gökte ise yakamoz birikintisi
bir boy daha büyür gençliðin yol almamýþ adýmlarý arkasýnda basamaklarý kýrýk bir kaç ayak izi ve hikâyesi
salaþ hayaller kamp kurar mehtaba nâzýr güneþ ise nemli topraða deðme arifesinde gün dünlerini silerken belleðinden , yarýnlar ýlgým bir bakýþ hamlesine hazýrlýkta
yavaþ yavaþ siyah gelinliðini giyer kalem ve þiir nude bir tuval fýrçasýyla imza atar sözlerin altýna
artýk sus kalma zamaný ölüme , ölümlü hâlimle
13/08/2010 11;11 eMÝNE
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.