Acaba...
Hangi sapaðýnda þaþýrdým hayatýmýn yolunu
Neresinde kayboldum geçmiþin…
Peki bu konuþtuðum insanlar,
Neden her biri bu kadar uzak…
Kim yön verdi dünyama
Kimlerin yönünü piç ettim,
Peki ya sen sevgili,
Kimin verdiði yönde yolumu çevirdim sana…
Beynimde bu sorular neden çiftleþiyor
Ya neden baþým gitmez artýk yastýklara…
Ayný güne uyanmak mý korkum
Yoksa rüyalar mý, yalanlar mý,
Yaþadýðýmý sandýðým onca ziyanlar mý…
Sanýrým gecelerde alýþtým yanýlmaya
Belki de bütün sýcaklýðý karanlýkta keþfettim
Teþhir ederken yalnýzlýðýmý duvarlara
Limitini doldurdu çatlarcasýna yüreðim…
Artýk ne bir ses,
Ne geçmiþten gelen bir yýlgýn heves
Ne de ürperen sevgililerin titreyen haykýrýþlarý…
Yoruldum, kendimleyim…
Artýk kalbimi unuttuðum yerdeyim…
A. Selim AKOL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.