Gecemi gündüzümü, siyahla aðýrlayan
Sol yanýma saplanan, zehirli ok yalnýzlýk
Hüzün hasret ve acý, yüreðimi zorlayan
Zaman ilaç olmuyor Çaresi yok yalnýzlýk
Gördüm dost diyenlerin, bir bir el olduðunu
Ömrümde hiç gülmedim, yaþamadým hayatý
Geç anladým sevdanýn gamlý yel olduðunu
Talihime küskünüm, annem yürekler katý
Caným cicim diyene can sundum bir zamanlar
Aldatýlan ben oldum, yine her seferinde
Caným anneciðimden, baþka beni kim Anlar
Yaþadýðým ahlarýn izleri var derinde
Kimse halim bilmiyor belki mutlu sanýyor
Âlemden utanýyor içime aðlýyorum
Kime halim bu desem acýmasýz kýnýyor
Anam sen olmayýnca ruhumu daðlýyorum
TÜLAY*POLAT
Dost kalemden inciler.Teþekkürler.
Yalnýzlýðýn girdabý, hüzünle sarýlýyor
Ömrüm kýsalmýþ gibi, yüreðim gam taþýyor
Kaderim küsmüþ bana, anýlar darýlýyor
Anam sen gülmeyince, dertler beni aþýyor
g.öz
Dost sandýklarým gitti kaldým bir tek baþýma
Gül iken hazan yedim gurbette çaresizim
Sýðýnacak kapým yok acýyan yok yaþýma
Yalnýzlýk acýsýyla inleyen bir sessizim.........M.Sýddýk SOLMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.