YAŞAM İSTERDİM
Taze kazýlmýþ topraða henüz konmadan,
Ömür kandilimin farý bitip donmadan,
Adilerin eteðine hiç yamanmadan,
Adam gibi adam olup; yaþam isterdim.
Olgun baþaklar misali baþým önümde,
Kimseye zarar vermeden çeyrek ömrümde,
Son duraða ilerleyen her bir günümde,
Hak’ýn kuralýna uygun, kulluk isterdim.
Torbaya doldurduklarým utandýrmasýn,
Fani dünyamýzda þeytan hiç kandýrmasýn,
Yaþamý cennet olana adlanýlmasýn,
Kýlý kýrk yarýp yaþanmýþ, ömür isterdim.
Gördüðümün garip gönlüne hiç akmadan,
Zalimlerden yana olup masum yýkmadan,
Güçsüzleri boðmak için tasma takmadan,
Her sokakta baþ dik gezmiþ, geçmiþ isterdim.
Geçmiþteki gerçekleri yüze haykýran,
Namuslu namussuzlara karþý baðýran,
Korkuluðu insanlara her an çaðýran,
Sözünün eri, sorumlu adam isterdim.
27/07/2006
DURSUN YEÞÝL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.