Hangi Dağ

‘sevginin yükseltisine hangi dað dayanýrki’

yýkýlan bir maksureyim yanan gözlerinde
kopardý beni benden
sormuyor zaman
alýp gidiyor ne varsa
uyumuyor umursamýyor
silip süpürüyor ömür bedelinden ne kalsa
çýldýrmýþ bir yalnýzlýk sarar hava gibi
su gibi
toprak oldu içimiz
rüzgar
ve ateþ yangýn yeri yüreðimizde...
geriye dönüþlerimiz sýðmýyor gidiþlerimize
ikimiz içindir bütün zamanlar
kýyýsýnda zamanladýðýmýz aþklar
özgürlük uçabildiðimiz yerdedir
mutluluk sevebildiðimiz
gidebildiðimiz
bende saklýsýn ya
beni kanatma
vermem zamana seni aynalayan bulutlara
sana vuruldukça
eþkýya bir tetiðin parmaklýðýnda yeniden yýkýlýrým
yetmiyorsun bana yetmiyorum sana
yetmiyor zaman aþkýmýza
bu zamanýn içinde
belki baþka bir zamanda bile
paylaþamam
kuþ rüzgar bir aðaç nede intizar ile
gözlerini kapa baþýný yasla omzuma
gülebildiðimiz...
ellerimizi yüreðimize koyup
hissedebildiðimizdir ikimizdeki
sevincimiz

kara gün dostluklarý gibi kara trenler
acý yerine sevinçlerimizi taþýyabilmeli
yüreklerimizi...
birbirine dokunuþlarý
yabancýlaþmaya inat sýmsýký baðlayabilmeli
dönüþsüz gidiþe inat

anýsý aryasý angaryasý akýp gidendir içimdeki sana doðru
ben milyonkere uzak olduðum kendimden
milyonkere sana öldüm
yüzünü gördüm gülüm
bütün sevgi buseleri yüreðimden yüreðine
yüreðimden yüreðine
sevinçleri taþýyan

kara bir tren gibi...

Sosyal Medyada Paylaşın:

Metin ÇAĞLAYAN Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim benim Sendeler yıkılan gülüşlerim Sana Eğilen Tesadüfüm Göç Yolu Kendine yabancılaşmak Şiddet/akıl oyunları Oryantal...Nedensellik Şu An Zühre'm Göç etti hüznün coğrafyasına yürek tek bir ‘kırık’ta