Aþk gecenin koyusunda Saklanmýþ çýktý karþýma Bir hüzünle, Boynu bükük ve incinmiþ… Rüzgar yemiþ bir papatyayý Andýrýyordu duruþu Kýyamayýp elinize alýrsýnýz ya Dakikalarca bakarsýnýz Hayalleriniz canlanýr gözünüzde Sonra onu alýp saklarsýnýz Ezilmesine kýrýlmasýna Gönlünüz izin vermez Zannedersiniz ki O iyileþecek… Yeniden doðrulup Bize fallar bakacak Hiç düþünmediðimizi anlarýz Kökünden kopardýðýmýz papatya Ölüme mahkumdur Hayat kaynaðýndan koparýlýp, Alýnmýþ… Ýþte böyle bir halde geldi karþýma Aþk! Daha ne bekliyorsunuz ki benden Ölüyü diriltmemi mi?
Doðuþan IÞIK 14.02.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Doğuşan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.