ELLERİN OLMUŞ

yýllar sonra bir ilk baharda
gördüm o masum çocukluk aþkýmý
hiç te birþey kaybetmemiþti güzelliðinden
masumiyetinden,
hala eskisi gibi ürkekti bakýþlarý

bakamamýþtý gözlerimin içine, utanmýþtý
çocukken de bakamadýðý gibi
halbuki ben hiç utanmýyordum gözlerine bakarken
titriyordu dizlerim ama bakabiliyordum
ama o bakamýyordu,

neden sonra yüzünü çevirdi bana
derken bir bey geldi çocuðuyla yanýna
çocuk, çocukluk aþkýma anne demesiyle
yýkýldým bir anda
evlenmiþ ve çocuðu olmuþ yani yeni bir dünyasý olmuþ

bir an gözlerim karardý,
kalbim duracak gibi oldu,
geçmiþe gittim
ve kurduðumuz hayaller aklýma geldi
bizimde çocuðumuz olacak mutlu bir yuvamýz olacaktý
böyle hayal etmiþtik ama ne yuvamýz nede çocuðumuz olmadý
sevdiðim yarim þimdi ellerin olmuþ,
mutlu da bir yuvasý olmuþ
o þimdi ilk baharýný yaþarken
ben son baharýmý yaþamaya baþladým

Sosyal Medyada Paylaşın: