SOKAK ÇOCUĞU

Kalabalýðýn içinde yapayanlýz bir çocuk
Ayaklarý çýplak ve soðuk
Bir özlem, bir sevgi, bir bekleyiþ var içinde ;
O bir çocuk sevgi dolu, yüreðiyle gözlerimin içine bak dercesine;

Yaklaþtý yanýma usulca sevgi görmemiþ belli
Elleri rengini deðiþtirmiþ soðuktan, ama nefesi hala sýmsýcak
Belkide anlamsýz bir sarýlýþ, belkide anlamsýz býr buse,
Bir çocuk iþte ne isterki baþka,ne ararki bakýþlarda,

Küçüðümsün diye bir cümle bekler belki
Güven dolu olsun ister sözler
Çünkü o bir sokak çocuðu kalabalýðýn içinde
Fakat yapayanlýz ve çaresiz hissediyor belkide

Elinde bir boya kalemi sadece siyah
Ne çizebilirki tek bir renkle

Ne bir gök kuþaðý ne bir piknik alaný
Belkide hiç görmedi bile
Gökyüzüne renkleriyle bakmadý belkide
Sadece elindeki tek rengi var diye

Oysa bütün renkleri olabilirdi þansmýydý ?kadermi?
O bir sokak çocuðuydu,
Annelerin çocuklarýný uzaklaþtýrdýðý;

Evet elleri kirliydi belkide, ama yüreði tertemiz
Þýmartýlmýþ deðildi sevgisi, ödüllerle süslenmemiþ, sade,
Ona renkli kalemleri uzattým sessizce
Acaba ne çizmek ister diye
Bir ev, bir anne ,ve bir baba çizebildi sadece

Gözleri dolu doluydu aðlayamadý bile
Alýþmýþtý artýk o kara kalemine
Yine kalemini aldý eline renklerle olmaz dercesine
Elini göðsüne koyup uzaklaþtý ELVEDA dercesine
Bir sokak çocuðu hikayesi bitermi böyle?
elindeki kara kalemi ve çýplak ayaklarýyla bitti iþte...
.
Dikkat ettim giderken ardýndan , çizdiði resme takýldý gözlerim,
Evet bir ev vardý, bir anne ve bir baba vardý
Fakat kendisini o renklere bile katamamýþtý
Çünkü o bir sokak çocuðuydu

Her çocuðun çizdiði gibi aralarýnda bir çocuk
Ellerinden tutmuþ bir anne ve bir baba yoktu
ÇÜNKÜ O BÝR SOKAK ÇOCUÐUYDU....

Sosyal Medyada Paylaşın: