zihnimin derinlerinde uçsuz bucaksýz bir kýrda yürüyorum sessiz ve sakin adýmlarla papatyalar gelincikler arasýnda
insanlar görüyorum ellerini sallýyorlar bana gel diyorlar gel benim yanýma çeþit çeþit kapýlar var arkalarýnda
korkuyorum biliyorum gidersem yanlarýna çekecekler beni kendi kapýlarýnýn karanlýðýna
…/…
istemiyorum ben kendi kapýmý arýyorum
…/…
ak bir güvercin beliriyor baþýmýn üstünde uçuyor ileriye yönümü gösterircesine düþüyorum peþine koyu bir sisin ötesinde seni görüyorum bekliyorsun kapýmýn önünde
.../...
buldum diyorum
Eser Akpýnar 08.08.2010 Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eser Akpınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.