Al KANA DÖNDÜ
Yine efkârlandý bu deli gönül,
Aktý gözyaþlarým ummana döndü.
Güle âþýk oldu yandý da bülbül,
Dolaþtý dikene al kana döndü.
Yýllardýr gülmedim kara baðladým,
Derdimi ummana döktüm aðladým,
Gözyaþlarým aktý matem çaðladým,
Karardý gözlerim zindana döndü.
Þeyda bülbül oldum güle takýldým,
Derdime aðladým yandým yakýldým,
Çok tabibe lokman diye bakýldým,
Ne çare bulunmaz dermana döndü.
Derdim kat kat yaram derin sýzýlar,
Yazýlmýþ kaderim kara yazýlar,
Halime aðladý körpe kuzular,
Yýkýldý evimiz virana döndü.
Bu delibaþýmý taþlara vurdum,
Nice yýllar gezdim eðlendim durdum,
Fani dünya için hülyalar kurdum,
Ölüm geldi çattý hicrana döndü.
Fakir Nurullah’ým yüreðim yanar,
Göz göz oldu yaram durmadan kanar,
Uzanmýþ yatýyor ulu bir çýnar,
(Þehit oldu balam ulu bir çýnar)
Al kana bölenmiþ kurbana döndü.
Nurullah ÖZKILIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
nurullahözkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.