içmiþim bu gece, oturduðun evin önüne gelip seslenmiþim sana. merdivenlerden çýkarken rahatsýz etmiþim komþularýný. niye içtin demiþler allahýn belasý, git bulda rahatla istediðin herneyse demiþler bana. keþke...
çoktandýr böleyim, itiliyorum hayat koridorlarýndan, herkez aný yaþarken ben sende kitleniyorum. herkez eðlencesine içerken, ben sana yudumluyorum kadehimi...
aðlýyorum çoðu zaman bilmezsin sen. çekiyorum en vefasýz sevgilinin acýsýný, bazen ’þeytan diyor ki’desemde, kar etmiyor,sen bilmezsin...
iki elim yakanda diyorum sen duymazsýn. hasreti dindirmek için sarýlýrým sana , cennetle cehennem ortasýnda. masum ve gunahkarlarýn önünde, sarýlýr öperim sen bilemezsin...
ezilir kalýrým aþýklarýn önünde kör kütük, baþým öne eðilirken gururum yerden güler suratýma. sen anlamazsýn.. bi hýçkýrýk kalýr boðazýmda nefesimi keser ölürüm oracýkda ama sen bilemezsin... Sosyal Medyada Paylaşın:
patulya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.