Gün kaybolurken þakaðýmdaki aklarda yüreðime bir huzur yayýlýr. Gece der ki bana; azmin sonu baþarýdýr her yola umutla çýkýlýr ...umutlarýn boþa çýkmazsa son duraðýn mutluluk pýnarýdýr.
Bende mutluluk pýnarýnda bir damlayým artýk. Azmimle kýrk yýlý yastýk yaptým baþýma Söküklerini diktim usanmadan savaþ elbisemin. Kendime isim bile taktým; Tek tabanca. Niþan aldým tam onikiden vurdum beklentilerimi Emeklerime cesaretimi ekledim Çocuklarýmý dürüstlük lokmasýyla besledim Vesveseli heyecanlar peþime düþünce Çelme taktým güçlü ayaklarýna Üzerlerinden sýçrayýp inatla Yarýnlarýma hep gülerek ilerledim.
Mutluluk pýnarýnýn mesut bir damlasýyým artýk. Yaþamýn yeþiline aþýklandým. Hayatýn güzelliðine yüreðimi sevdaladým. Bu dünyaya tek baþýma geldim ama Mutlu yanlarýmla çocuksu neþelere çoðullandým.
Alev Yavuz07/08/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.