Mavi düþlerim vardý benim, Yasak hayellerim hiç olmadý. Turuncuydu sol yaným, Siyaha hiç boyanmadým.
Ve kýrmýzýydý benim rengim... Kýrmýzý aþk ve nefret; Tutkuyla öfke, Hasret ve yalnýzlýk. Ve hepsin ateþi içimi yakar kýrmýýzý...
Griyi hiç sevemedim! Gri kokan herþeyden Nefret ettim!!! Anlamsýzlýðýn anlamý.. Ne siyah ne beyaz, Ne korkak ne cesur, Ne iyimser nede karamsar, Sevemedim griyi.. Olduðu gibi görünmeli insan, Alalanmadan, bulalanmadan.. Griye bulaþmadan!!!!!!!!
Pembe kokmalýydý herþey!! Neþe ve mutluluk... Ýyimserlik! Güzellik ve yumuþaklýk... Ýçimi ýsýtýyor pembe ..... BEYHAN DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
beyhan doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.