MANZARA
Düðünlerde elde dolar savrulur,
Memleketimizden, seçme manzara.
Binlerce insaným açtýr kavrulur,
Kendimizden mahrum, geçme manzara.
Sorsanýz dinini Müslümaným der,
Zekâtý, öþürü bilmez kendi yer,
Çýkmaz kazancýnda hiç sýrtýndan ter,
Örnek insanlardan, süzme manzara.
Tanýmaz din, iman aydýn sayýlmýþ,
Deyince laiklik dünden bayýlmýþ,
Duyunca bedava hemen ayýlmýþ,
Vatanýmdan günlük, bazlýk manzara.
Alýþmýþ dilenir el açar kolda,
Gelince zabýta koþuyor yolda,
Fikirler mideye indi sað, solda,
Fareyle, kediden dostluk manzara.
Birleþiyor yollar tüm kavþaklarda,
Kolay olur terfi tam yavþaklarda,
Hortum baðý vardýr hep savsaklarda,
Çýkmaz boðuþmadan, gerçek manzara.
Yavaþ, yavaþ beller bükülür gider,
Ýki asa ile hayatlar biter,
Göz görmez, dil tatmaz gençlik yiter,
Senin ömründen de, pozluk manzara.
Layýk olduk bizler yaratan verdi,
Namussuz Yahudi murada erdi,
Çoluk çocuk yaþlý garibi yerdi,
Ýnsanlarýmýzdan, anlýk manzara.
20/09/2006
DURSUN YEÞÝL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.