kurþunlar onun kuyruklu yýldýzlarýydý bir kuru ekmek süslerdi düþlerini taþtan yastýðý ve sýcacýk ana kucaðý özlemi vardý
elleri tutamadý umudu güçsüzdü boynu, büküldü yýldýz, gözlerinden kaydý toprak susuz, yaðmur inatçý o þuçsuzdu
tarihte oda vardý ama tarih onu yazmayacaktý yaþamdan elinde kalaný býrakýp sonkez derin bir nefes aldý yüzünde hüzünlü bir tebessüm hoþçakal dedi Sosyal Medyada Paylaşın:
gokmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.