KIYAMETE SENİN LE GİTMEYE KARARLIYIM
senin bu bakýþlarýn
gözlerime ilk degil.
bülbül gibi sakýþýn bilmesende,
ilk degil.
ben soyundum cismane
gözlerini giymeye.
kelimelerin örtsün en mahrem yerleimi,
gözlerime yerleþtin, kapattým gözlerimi.
sonsuza dek hep seni görmeye kararlýyým.
kopardým gökyüzünden,sevda adlý yýldýzý,
saklarým yüregimde, dinmese de bu sýzý.
ben aþklar diyarýna, pürü_ü üryan gitmeye,
bu aþk ugruna ben ölmeye kararlýyým.
sakýn sorma adýmý, nereliyim, hiç bilme.
seni gördügüm yeri bilirim hiç bilmezsin,
gözlerinin rengine bin dfa asýlsam ben,
saçýnýn bir teli için razýyým, zindalarda yatmaya kararlýyým.
gece soguk, ayaz var, resmin nehrin üstünde,
buz keserken tabiat, nehirler terlemekte.
din le,bak kuþlar sana ninniler söylemekte,
kuþlar gibi yanýnda olmaya karrlýyým.
kulak ver ver dinle, okunn salalarý
bir garip ölmüþ diye hep garipler aglaya.
ahdým var naaþým ý son yýkayn adama
tabuta, kapýnýn önünde konmaya kararlýyým.
son sözüm de sana, o muhteþem gözlere,
dün yada benden baþka, o gözlerle bakmasýn.
o bal dudaklarýndan çýkmasýn kelimeler.
karanfiller yerine, baþka hiç fidanlara,
sonra, mezar bana dar gelir, yýrtarým kefenleri.
þahidim meleklerdir,yürürü de sana gelip,
kapýnda bin yýl bekler, kýyameti dilerim.
kýyamete seninle gitmeye kararlýyým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.