tut ki, ellerinde eleðimsaðma, yedi renkten mavisi sensin, sarýsý ben. dönüp dalgalarla köpük köpük gelen beyaza verir misin beni.
’sen’ deyince, ben bir bulut gibi asýlý kalýyorum gökyüzünde sen, kýzýlýrmaksýn seyhansýn fýratsýn bana akan....
oysa gecelerde, arsýz bir yüz gibi sýrýtmada yokluðun...
her arayýþ kayalara çarpýp yüreðime dönen bir taþ...
kayalýklara tutunmuþ yabanýl incirler gibi yüreðim. düþerim vadilere, bir kara aðýt gibi kayallýklardan. her parçamda açýlýr elemin kýzýl renkli çiçeði.
gel... gözlerinde hayat bulduðum. gam da keder de geceler de firaridir yüreðimde..
þimdi, leyla.. gece gözlü kadýn.. ayrýlýklara eþ gözleriyle yakar ummanlarý.
31/07/2010 çece/banaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.