Bir kadýn ve çember kadýn çemberin içinde, kývrýlmýþ, yatýyor ayný anne karnýnda, bir cenin gibi...
çember yuvarlanýyor hýzla gidiyor nereye kadar? durabilecek mi? kadýn tek baþýna gözlerini açmýyor adeta korkuyor...
Çember durdu kadýn gözlerini açmadý açamadý ne oldu? niye durdu? ama yanýna biri geldi güvenli, gülümseyen...
baþladý yine dönmeye daha da hýzlandý vurdu , çarptý aynaya çember kýrýldý, kadýn gözlerini açtý kendini gördü, onu gördü gülümsedi, açtý ellerini haykýrdý; hayatý seviyorum, onu seviyorum ve ayaktayým...
canan demirel
Sosyal Medyada Paylaşın:
canandemirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.