KARADENİZ

Güneþin gözlerinden aralandý yaðmur.
Gri bir duman sardý etrafý.
Martýlar, balýkçýlara nisbet yaparcasýna sevdalý..
Karadeniz bu gün, bir baþka dalgalý..

Hoyrat gemiler gidiyor Marmaraya.
Uðurluyorsun aralýksýz hepsini.
Her dalganda aþk kokuyor yüreðin..
Gözlerinde yorgunluk belli..

Kýzýl kýyamet gibi, sardý etrafýný dalgalar.
Senle aþk yaþýyor balýklar.
Senle ýslanýyor yaðmurda martýlar.
Senle doyuyor yüreðim dalgalara..

Yaslý gemiler görünüyor ufuktan,
Þiirler gibi, yaralý yorgun.
Küsmüþ gemilerin o içten sesi.
Yarým kalmýþ aþklara yeniden baþlanýyor,
Siyah bir renkle..

Hiç uðramadý sarý gölgen karadenize bin yýldýr.
Bu fakir hane uðrak yerin olurdu ara sýra.
Yaralý bir ölü yatar þurda.
Doyumsuz bir meyhanede, aþk sarhoþu olurduk.
Ýçerdik kavuþmaktan yana.


Þiirime o güzel sesiyle nefes olan Faruk Civelek Abim’e sonsuz teþekkürlerimi sunarým...



Sosyal Medyada Paylaşın: