Derya ya...
DERYA’ YA……
Kolay deðil sýnýr çizmek,
Kolay deðil zincirlere vurmak,
Akmaya görsün bir þeyler,
Ne surlar kalýr, ne de prangalar?
Yanmaya görsün bir þeyler,
Ne Sakarya kalýr , ne de Kýzýlýrmak ?
O sadece ulaþmak ister Derya ya…
Yanmayý senden öðrendim,
Bilmezdim,seni bulmadan önce,
Al bu kadar sevdalý deðildi,
Tek ve gerçek sensin Gül yüzlü Meryem…
Bekler yolunu ,gül yüzlü gülüm,
Biçare bulutlardan medet umar,
Bak karlar yaðar gönlüme,
Ne sevda kalýr,ne de hasret?
Sol yanýmda bir þeyler sýzlar,
Ne zaman kalýr, ne de mekan?
O sadece kavuþmak ister Derya ya
Sadakati senden öðrendim,
Bilmezdim,seni bulmadan önce,
Papatya bu kadar beyaz deðildi,
Saf ve temiz sensin Gül yüzlü Meryem…
Kolay deðil ,seni sevmek,
Kolay deðil , çoþana dur demek,
Yaðmaya görsün gözyaþlarý,
Ne güller kalýr,ne de sözler,
Ne yollar kalýr,ne de diller,
O sadece sarýlmak ister Derya ya…
Koca nehir bak ,güllere boyandý,
Bembeyaz bir kefen kardandý,
Haykýrsam daðlara ,nefesimle yýkandý,
Karýþsam sulara ,karalara aklara uzandý,
Þahit oldu melekler,Derya ya dayandý….
Tutunacak kalmadý bir el,
Konuþacak kalmadý bir dil,
Aydýnlatacak kalmadý bir mum,
Ben Derya ma kavuþtum neylerim dünyayý…
Bir avuç topraktý bedenim,
Savruldu bir bir delicesine,
Özleminde hasret esercesine,
Bekler rahmeti,dualarýnda bereketi,
Ben Derya ma kavuþtum neylerim rüyayý…
Ya tutacaksýn sýmsýký,
Ya da öleceksin güller gibi,
Bu sevda bir gün hesap soracak senden,
Ýliklerin kuruyuncaya sevmeyeceksen,
Sevdiklerini feda etmeyeceksen,
Emanetin hesabýný vermeyeceksen,
Güller için ölmeyeceksen,
Neye yarar bu hayat?
Neye yara bu dünya?
GEDÝZÝN SULARINA YAZIN DUAMI,
HER KASABA, ÞEHÝR OKUSUN SEVDAMI,
ÝSTEMEDÝM SENSÝZ BÝTECEK RÜYAMI,
UNUTACAKSAM YAKARDIM DÜNYAMI….
ARKAMA BAKMADAN BULDUM DERYAMI…
Eserin hikayesi:
“HALÝL ÝLE GÜLMERYEM” adlý denemem den özetle…
Halil UÞAK’ýn Gediz nehri kenarýnda þirin bir köyün yetiþtirdiði Anadolu aslanlarýndan bir tanesi idi.Hukuk fakültesini bitirir bitirmez ayný köyden sýnýf öðretmeni çýkan Gül Meryem ile evlendi.Düðün gecesi Gediz kenarýna gelip birbirlerine söz vermiþlerdi.Aradan yedi ay geçmeden Halil askere Erzincan’a gitmiþti,bir ay sonra Gül ise tayini çýkmýþ ilkokul öðretmeni olarak Trabzon’a gitmiþti.Halil hem Murat dan doðan Gediz e (köyüne) hem de Derya da (KARADENÝZ) bulunan Gül’üne yetiþmeye çalýþýyordu….Ama bir gün pusuya düþürdüler,Halil komutan olarak askerlerini korumak için kendini siper etti ve kurþunlara hedef oldu…Gül renkli kaný KARASU ya karýþýrken biliyordu sevdasýnýn DERYA ya ulaþacaðýný….Yaðan kar ise kefeni olmuþtu…
Kulaklarýnda bir sesle uyandý Gül,gözleri seyriyordu devamlý…Anlam veremedi, gözlerinden boþalanlara,Derya ya bakýp, bir þeyler var diye düþündü, martýlar niye acý acý sesleniyorlar..Gül karnýna dokunduðunda bir þeyler hissetti,sanki bir deðil iki kiþi aðlýyordu…
Gayri ihtiyari dudaklarýndan döküldü…
“Baban meleklerle beraber oldu masmavi sema,
“Sen aðlama Derya’m sen aðlama…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.