Düþlerinin karanlýðý ettin beni, Hiç olmamýþým gibi.
Mavi bir masalý okurken gözlerinde Kaçýrdýn heyecan kelebeklerimi. Tüm varlýðýmý sunmuþken sana Yaþatýrken bende seni Öldürdün bende beni.
Þah damarýmda ayrýlýðýn. Atarken her gün seni Atarken sana Ölüm düþer kana Can sýyrýlýr kelebek omuzlarýmdan Keser yaþama ait herþeyi Ýstediðim o’ sen...! Tamamsýz, tanýmsýz duygular Ýstediðim herþey sanki bende yok Iþýklarý sönmüþ gizli bir karanlýðým artýk.
Gözlerimde hasretin Dilimden düþmeyen o þarký...
Gittin ya, yakýnýmdaki uzaklara! Aktý gitti bende ki güç Uçurdun aþk güvercinlerimi. Yüreðimde birbir öldü serçeler... Yokluðun düþtü avuçlarýma.. Þah damarýmda ayrýlýðýn.
A.MORKOÇ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
adalet morkoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.