Bu semt bir gece konanların mekânıydı!
Bir akþamýn sessizliðinde yaðmurun hýrçýnlýðý
O kadar barizdi ki, þaþkýnlýk atýk gayri kabildi
Bir söz dinlemesi imkânsýz fütursuzca akýyordu
Kýzmýþtý, hiddetini kusuyordu, topraðý açýyordu
Ancak bu semt bir gece konanlarýn mekânýydý
Açlýk ve sefillik hat safhada, hastalýk revaçtaydý
Sahipsiz olan çocuklardý, hiç dirençleri kalmadý
Gözlerden akan yaþlar sakindi, yaðmurun aksine
Bu sabiler kýzgýn deðillerdi, yalnýzca çaresizlerdi
Anneleri evlerine dolan yaðmur sularýný atarken
Çocuklar kýyafetten arîlerdi, tenleri büzülmüþlerdi
Elerinin tersiyle burunlarýndan döküleni silerlerdi
Telaþ hat safhada, karanlýk pek yakýnda þahindi
Masum yüreklerin takipçisi olan hissiz avlanandý
Yaþamak adýna kovalayandý kaçaný anlamayandý
Var olmak adýna caný pahasýna þefkati unutanlardý
Nihayetinde hepside birer candý, yaþamak için vardý
Yaþatan, bilinmeyenler esrarýnda bulunan bir inançtý
Çaresizlikte çok yaklaþýlan, varlýkta unutulan imandý
Zülcelaldi, hâkimi mutlaktý, rahmetin sahibiydi kimdi
Nefis kadar önemsenmeyen, acý kadar bilinmeyendi
Oysaki halk edendi, kuvvetin yegâne sahibiydi verendi
Erteleyendi, mühlet için þefkati serendi, her þeyi bilendi
Zerrelerin sahibiydi, güzellik için verendi, aþkýn öznesiydi
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.