İSTANBUL AŞKI.
Aþklarýn en güzeli, Ýstanbul da yaþanýr.
Sevdanýn zorlu yolu, sevgi varsa aþýlýr.
Endamlý güzelleri, akar boðaz suyunda.
Ýþvesi var nazý var, Ýstanbul var huyunda.
Bazen hýrçýn bir rüzgâr, eser boðaz içinden.
Savurur saçlarýný, sular akar peþinden.
Martýlar çýðlýk atar, deniz dalga dalgadýr.
Boðaz, Marmara, haliç, efsunlu rüyadadýr.
Þarkýn sihri burada, garbýnsa hürriyeti.
Bin güzelden güzeldir, yaþar islamiyet’i.
Ýnce minareleri, uzanýr gökyüzüne.
Ýnciden bir gerdanlýk, yakýþýr denizine.
Uzun serin serviler, gökyüzüne ulaþýr.
Bebekte hüzzam faslý, kýz kulesi aðlaþýr.
Topkapý sarayýndan, gelir kudümün sesi.
Çaðlarýn ötesine, gider neyin nefesi.
Kâðýthane’de Nedim, þehvasýyla kayýkta.
Hiddetli sultanlarý, bugün dahi ayakta.
Fatih var Kanuni var, kabirleri toprakta.
Þanlý donanma nerde, firenklerle uðraþta.
Kadýndan da güzeldir, büyüler insanlarý.
On bin yýl ötesinden, seyreder zamanlarý.
Çan sesleri duyulur, ilahi ezanlarý.
Ýstanbul ölümsüzdür, tüketiyor çaðlarý.
Türkmendaðlý þairin, bitmiyor sana aþký.
Memleket sevdalýsý, bu ülkeyi dolaþtý.
Ey Ýstanbul Ýstanbul, güzellerden güzelsin.
Ülkemin yüz akýsýn, müstesnasýn özelsin.
Tarihimsin þanýmsýn, Ýstanbul sen canýmsýn.
HÝLMÝ CAN.
2.AÐUSTOS.2010.
(2830)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.