SON ÜMİT
Yalnýzlýðýmla yürüyorum kaldýrýmlarý aðýr aðýr
Baþtan aþaðý sensizlik her yaným yoksun piþmaným
Ve ardýnda kalan piþmanlýklar son olsun
Bu yolun ne yöne gittiðini bilip bulamadým
Hesapsýzca baþý dik yürüyorum
Taviz vermeden kimseye övünüyorum
Geçmiþe inat,gözlerim seni arýyor
Dilimdeki o þarký,naðmelerinde sen varsýn diye
Hafiften yaðmur çiseliyor pencereme
Bir aðaç altý sýðýnaðým gölgesinde
Rüzgarýn esintisi daðalan ruhumda
Ýçim ürperiyor yokluðundaki sensizlikte
Umudum tükenmeden seni aramaktayým
Anlatacak çok þeyler var dilimde susamam
Gönlümde ne savaþlar verdim gelecegine
Tutsak düþtüm benliðimle o kalbine
Mutluluk ,yýrtýk bir gömlek misali üzerimde
Konuþmam kesildi,senleydi dilimin çözülmesi
Sýðýnýrdým bir liman gibi baðrýna
Yarým kalan lokmam gibisin çok uzakta
Hayalimsin gelecekteki,yarýnlarýma
Bir yaným hala eksik sol yanýmda
Bedenim ürpek o soysuzluða
Çare tükendi bende,çaresizlige yürür oldum
Ýçimde yenilmiþliðin ezikliði var
Saðanak eþliðinde aðlayarak gök ve bulutlar
Yine seni arýyorum gözümde yaþlarla
Bin bir umutla,kosacagým acýlan kucaða
Sana kavustuðum gün olacak huzurum
Sendeki herseyi ben nasýl unuturum
Tek umudum varým yokumsun
Gönül bahçemde aþk kokan gonca gülümsün
YAZAN:KADER OYUNCUSU
ESERÝME SESÝ VE YORUMU ÝLE CAN VEREN SÝTEMLÝ ÞAÝR OKAN’A SONSUZ TEÞEKKÜRLER
Yorum & düzenleme sitemli sair okan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.