Mecnun'dan Leylâ'ya......

Biter sanma caným, bu sevdamý zamanla.
Sevda olmaz ki, ne program ne planla.
Irak olma benden, gerekmeyen bir zanla.
Sensiz dünyayý, zannetme ki severim ben.

Sevdamý aramakla geçti, nice senem.
Deðersizlere vermiþim ben, meðer önem.
Her döneme Mecnun gerek, benim bu dönem.
Sensiz dünyayý, zannetme ki severim ben.

Mecnun oldum artýk ben, sensin benim Leyla’m.
Nefes aldýðým her bir yerde, sensin havam.
Asla kapanmasýn, gönlümdeki aþk yaram.
Sensiz dünyayý, zannetme ki severim ben.

Mecnun Leyla’ya der ki: “artýk duy sesimi.”
Sana adadým, aldýðým her nefesimi.
Aþk yüce bir kafestir, sevdim kafesimi.
Sensiz dünyayý, zannetme ki severim ben.

2.Aðustos.2010
Mustafa EROL
Manavgat/Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın: