BİL Kİ HEP YANGINDIR HASRETİN SOLUK DUDAKLARI yasemin00
BİL Kİ HEP YANGINDIR HASRETİN SOLUK DUDAKLARI
Mil çekmiþ hýçkýrýklarýma. Dirhem dirhem suskunluðu bulaþtý güzlerimin. Sümbüllere eller dokundu. Çaðýr ateþleri! Yak! Bütün biz diye soluduðum rüyalarý. Yudum yudum kýrmýzýlarým küsüyor.
Cebimde kalmýþ, kýrýk dökük cesaretlerim. Kirpiklerimde, dünden kalma ekim kýrýntýlarý. Bil ki;kördür hep hasretin gözleri. Bil ki;hep yangýndýr hasretin soluk dudaklarý. Beni affet! Karanlýklar damladýkça, Özlemin soluksuz parmaklarýndan ç/alýp da, Yine de sevdim seni.
Yüreðimin dehlizlerindeyim susuz. Bir derin mavide sürgünlerim can çekiþir. Hecelerim dar aðaçlarýnda savrulur, soðuyunca. Bir imkansýzlýk salýncaðýnda sallanýrken umutlarým, Kendine baktýkça aþkýmýzý aðla olur mu?
Duyarsýn... Bir gün gökyüzünde hayalini seyreden bir çiçek ölmüþ. Sakýn üzülme! Yaram seni k/anýyor diye gidiyorum. Býrak! Gelincikler son türkümüzü söylesin. Ýçi boþ yalanlarýnlarýnla yorgun ay ýþýklarýna .
Soluklarýmda nadasa býrakýlmýþ bu ayrýlýkla, Þiirlerimi giyindi, bir garip soluk. Uyan ! Ne olur uyan! Bu gece sana son kez, Düþlerimi ç/alan adamýn adýný fýsýldayacaðým. Çünkü;çocukluðum aðlýyor .
YASEMÝN CANAN... Sosyal Medyada Paylaşın:
yasemin00 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.