Sanki sen bir tavþansýn, ben de arsýz bir tazý,
Aylardýr hep peþinden, koþuyorum Leylifer.
Sitem edip gönlümü, kýrsan da bazý bazý,
Yine de ben sevginle, coþuyorum Leylifer.
Bir sorsan þu halimi, günlerim nasýl geçer?
Gündüzlerim hep zindan, kara geceden beter.
Bir gün sen çýkýp gelsen, inan hepsi de biter.
Yokluðunda bil ki kan, kusuyorum Leylifer.
Hüzün denen girdabýn, ne sonu var ne baþý,
Aylardýr kurutamam, gözümden akan yaþý.
Öpüp koklayýp inan, buz gibi soðuk taþý,
Sen diye hep baðrýma, basýyorum Leylifer.
Su içtiðim taslara, gül cemalin düþüyor,
Geçmiyor ki lokmalar, boðazýmda kalýyor.
Sensiz aldýðým nefes, inan beni boðuyor,
Sanmayasýn ben sensiz, yaþýyorum Leylifer.
Sevgin içimde derya, fayda etmez ki kuyu.
Ýçtiðim zemzem deðil, inan ki sabýr suyu.
Hasret tavana çýktý, geçti artýk bak boyu.
Yýkýldý tüm bentlerim, taþýyorum Leylifer.
Uykular haram bana, rahat vermez düþlerim,
Sanki yürek titriyor, kalmýyor hiç mecalim.
Ýnan Mecnun’dan beter, þu periþan hallerim,
Sahra çöllerinde ben, yanýyorum Leylifer.
Nacizane dizelerime sesi ile can veren
Deðerli þair dost,Sayýn Turgay Coþkun, beyefendiye sonsuz þükranlar sunuyorum.
Safiye Samyeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.