GEL EY CANAN
Þeyda bülbülleri bir baþka ötüyor
Bir baþka serenat yapýyor bu gece,
Artýk güller hüzün kokmuyor
Bükmüyor boynunu hazan bahçemde.
Bir kumru kur yapýyor sevgiliye,
Vals yapýyor adeta uçarcasýna.
Ve bir güvercin yuva yapmýþ balkonuma,
O güzelim anaç edasýyla.
Kalbim bir baþka atýyor bak,
Serçe ürkekliðinde duygularým neden?
Farkýnda olmadan nasip mi alýyorum sevgiden.
Kim bilir korkuyorum belki seni kaybetmekten,
Belki de korkum seni üzmelerden…
Gel ey canan mevsim sonbahar,
Geçen zaman cepten gitmekte.
Kýr prangalarý koþalým birlikte,
Ufukta kim bilir mutluluk bizi beklemekte.
Ver elini birlikte girelim kýþa,
Gönül vurgun yemiþ akýl kar etmez baþa.
Yoktur sevgimde namertlik haaþa,
Gel ki hazan son bulsun,
Gel bu ömür sana feda olsun…
“Senin uðruna”
Ýbrahim altýkulaç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.