’ huzursuz bulut benim ne zaman yaðmur yaðsa akþam oluyorum ’
hummalý bir hastalýk sayýkladýðým þeyler takvim yapraklarýndan uçup gidenler avlunun içine yavaþça dökülen erik çiçekleri kapýya astýðým çanlarýn suskunluðu rüzgarýn yüzüme seriliþini hissediyorum bir de kalbim küskün mektuplar þimdi pulsuz zarflar yastýðýmýn altýndakiler
güneþ gri bir yansýmada hep tenime düþen hüzünlü sonbahar gelip kokluyor saçlarýmý ayçiçeklerinin sallanýþý baþlýyor mavisi soluk kentler bekliyor beni bol yaðmurlu kaldýrýmlar
ne çok yýldýz kayýyor gökyüzünden gemiler gidiyor sonra benden habersiz açýlýyorlar el sallýyorlar rotasýz yollara serçeler de yitiyor sislerin içinde arkalarýndan öylece bakýyor suretim
gölgem aðaçlarýn altýnda katlediyor kendini serili yapraklara düþüyor gözlerim kayboluyorum karanlýðýn içinde üþüyorum sevgili
Aysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.