Ne bulunduðum yerdeyim Ne olduðum gibiyim Farklý görünmek deðil benim derdim Dayanamamýþ, yýkýlmýþ bendim Dinlemezdin, yine de derdim Ben yalnýzca, seni sevdim!
Her yaným beni boðarcasýna sis Dünya ölmüþçesine sessiz! Geçmiþten akseden yalnýz karanlýk Beynim dumanlý, bacam simsiyah is! Bir güruh olmuþ bedenim Bir vaveyla olur taþarým! Senin gibi yaþayarak ölmektense Ferhat gibi ölerek yaþarým! Dur! Sakýn o boþluða gitme Hani, nerde o “aþk” denilen his? Ey sevgili! “En sevgili”den bir geri Dinle! Kalmasýn içimde bir tek sýr, ne bir giz Zaten ortada ne sen kaldýn, Ne de biz…
Lütfi KARABIYIK Sosyal Medyada Paylaşın:
donjuan912 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.