BÜYÜDÜKÇE BÜYÜDÜN
Yüreðimin baþ köþesinde yaþattým,
Gönülden sevdiðimi haykýramadým.
Koparmasýn seni benden eller diye,
Sakladým göz bebeklerimin içinde...
Öyle sevdim ki seni büyük sevdam,
Büyüdükçe büyüdün , anlatamadým...
Heybetli duruþun, bakýþýn , gülüþün,
Kýr çiçekleri gibi yeþermek sevginle,
Hayat veriyordu sýzlayan yüreðime...
Yaþadýðým acýlar, yalnýzlýðým, hüzünlerim
Umut olurdu gülen gözlerin , tebessümün
Büyüdükçe büyüdün sen ki anlayamadýn...
Yüreðimde büyüttüm, sakýndým gözlerden
Söylemedim kimseye nazar deðmesin diye
Yine de kaybettim koruyamadým sevdamýý
Uçtun göçmen kuþlar gibi sýcak gönüllere
Büyüdükçe büyüdün, ben yakalayamadým...
Öylesine sevdim ki seni yeþil gözlü yiðidim,
Sýðdýramýyorum hece, kelime ve cümlelerime
Kalemim, duygularým yetmiyor dillendirmeye
Çok geç kalsam da sýzlýyor yüreðim sevginle,
Büyüdükçe büyüdüm sen küçücük yüreðimde,
Büyüttüm sevdamý yüreðimin sýr köþesinde,
Kahroluyorum sevdiðimi söyleyemediðime
Aðladým sessizce , belli etmedim kimselere,
Karanlýk gecelerim hep aydýnlandý hayallinle
Yýkma hayallerimi artýk dokunma yüreðime,
Büyüdükçe büyüdün sýðmýyorsun yüreðime...
Unutulmuþ olsam da son kardeleninim iþte...
Sonkardelen / 03 . 08 . 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.