ÜZGÜNÜM..
aslýnda hani var ya insan sevdiklerini
zor bir anýnda mutlu bir anýnda hep
yanýnda olsunlar ister bende bazen
öyle bir þeyler hissederim sevdiklerimin
yanýmda olmasýný bana moral vermelerini
benimlen gülüp benimlen aðlamalarýný
isterim çünkü ben öyleyim sevdiklerimde
öyle olsun diye düþünürüm hani varya can
candanda yakýn dediklerimiz onlarý kötü günlerimizde
yanýmýzda olmasýný isteriz öyle zamanlarým olduki
ölümlen burun buruna geldiðim anlarda ben hep onlarý düþündüm
ya bu can oyun deðil ölebilirim beni birdaha göremiyebilirler
bende onlarý göremiye bilirim bu nasýl bir dünya olmuþki
insanlar kendilerini dünya iþine vermiþler hastamý diye iyileþebilirmi
diye hiç düþünmezler sorsan hep iþ güç yoðun çalýþýyoz izin yok
diyip geçiþtirirler karþýlarýnda sanki çocuk varanlamýyormuyum
ben iki elim kandada olsa giderim sevdiklerime onlar için zaman yaratýrým
hani var ya insanýn boðazýna yumruk gibi birþey oturur yutkunamassýn
taþ olmuþtur gitmez uzun zaman alýr o yumruk aslýnda göz yaþýdýr
sonra gözlerlen beraber içinde aðlarya ozaman biraz rahatlarsýn
ben çok istedim gözlerim yolda kaldý bir çok kez yanýmda çocuklarým ve bazý akrabalarým çok sevdiðim komþularým vardý ama ben caným dediðim can dediðim
kiþileride bekledim ölümlen mücadele ettiðim zamanlar dilerim allahtan benim gibi çekmesinler amelyat yerlerinden çok kalp yarasý kalp aðrýsý daha çok can yakýyor
ya diyorum ya insanlar çok deðiþmiþ kendilerini dünya iþine vermiþler
burda benim yol gözlediðimi bile düþünmemiþler topu topu saate vursalar 2 saatte
sürmez yanýmda olacaklardý ama umursamadýlar ve ben onlara çok kýrýldým
aklýma geldiklerinde özlediðimde hep giderdim þimdi aylar oldu gitmiyom
gidemiyom iþte aklým istese gönlüm ismemiyor kalp kýrýðý düzelmesi çok zormuþ
onlarý seviyorum bazende çok özlüyorum ama gidemiyorum her zaman aklýmdan geçiyor o zor günlerim birtürlü boðazýmdaki yumruk gitmiyor caným yanýyor
ben böyle bir dünyada yaþadýðým için çok üzülüyorum hayat bitmiþ robot insanlar olmuþuz çok yazýk bizim dünya böyle olmamalýydý büyüklerimizi saymalý küçüklerimizi sevmeli hastalarýmýzý ne olursa olsun ziyaret etmeliyiz benim düþüncem bu
o günlerimde çok üzülmüþtüm ama onlar farkýnda bile deðiller yada öyle görünüyolar
NOT BUNU HASTA HALÝMDEYKEN YAZMIÞTIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.