Katilim Ben

Herþeyi anlatacaðým, Sessizlik lütfen...
Katilim Ben !...
Þiirlerinde her gece sevdiðini acýmasýzca öldüren...
Gülüþlerimi dýþa yansýtýr,
Kin ve nefretimi O’na saklarým...
Ne kör bir býçak kullanýrým, ne de bir kurþun...
Ben her gece onu dizelerimde haklarým.

Nasýl yapýyorum bilmiyorum!...
Genelde geceleri oluyor;
Aðlamaktan kýzarmýþ gözlerimle,
Bir anda kalkýyorum yataðýmdan.
Bir süre sonra kan damlamaya baþlýyor beyaz kaðýda,
Ölümün kokusunu hissediyorum kafiyelerimin arasýnda
Bazen intihar süsü veriyorum, bazen kaza...

Kimse O’nu öldürdüðümü anlamýyor.
Ýþimi çok temiz yapýyorum...
Dedim ya soðukkanlý bir katilim ben !...
Neden öldürüyorum bilmiyorum,
Kendimi tutamýyorum...
Belki de hala aþýðým O’na..
Aklýmda hep þu iki satýr:
"Ölüm yok olmak deðil ki,
Yok olan yalnýz UMUTLAR"...
Biliyorum yine yapacaðým, kendimi durduramayacaðým,
UMUDUM varoldukça...

Hayýr almayýn hayallerimi!...
Alýrsanýz daha fazla kan dökerim satýrlarýma!...
Yooo Hayýr!...
Öldürün beni, asýn!...
Bir aþýðýn daha canýný alýn,
UMUTLARINI ALMAYIN!...

R.E.K.
Sosyal Medyada Paylaşın: