Ýçimdeki yangýn ruhumu sardý, kibriti de sen ateþi de sen… böyle tutuþup yandýðýma bakma, Tüm yangýnlar sönecek biraz gülersen. Fýrtýnalarý dinecek içimdeki denizin, Bahtýma gün doðacak dönüp gelirsen.
Yokluðunda benliðim, Dümensiz bir gemi oldu. Bir liman aradý sýðýnýlacak, Kaç kez karaya oturdu, Kayboldu yolunu þaþýrarak.
Ama þimdi anladým ki, Sensizlik en büyük acýymýþ, En güvenli limanmýþ sevginle ve seninle yaþamak… dönersen ne olur gençliðini de getir, Getirebilirsen hadi maziyi getir, Yetmedi mi sence bu kadar ceza, Çýk gel zeytin gözlüm hasreti bitir….
………imcinitas… Mamak..08/07/07…. Sosyal Medyada Paylaşın:
cinitas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.