Yaþamak bir sanattýr,
Þahýdýr sanatlarýn.
Yerden göðe uçuran,
Bir çift þeffaf kanattýr...
Yaþamak has sanattýr,
Ustasý var, piri var.
Kýymetini bilene,
Ele geçmez fýrsattýr...
Yaþamak marifettir,
Hem nimet hem afettir.
Bismillah der baþlarsýn...
Gayret edip öðrenir,
Baþarýrsan yaþarsýn...
Dönen zaman çarkýnda,
Olamazsan farkýnda,
Tükenip yok olursun.
Yada sonsuz hayatýn,
Çaresini bulursun...
Kim nefsin esiridir...
Sadece can taþýyan,
Et, kemik ve deridir.
Rüyasýn da yaþayan,
Ölülerden biridir...
Kim ki bulur kendini,
Çözer atar boynundan,
Tutsaklýk kemendini.
O artýk hür biridir,
Asla ölmez diridir...
Yaþamak bir bütünü,
Parçalara bölmektir.
Ömrün her bir gününü,
Nefes nefes yaþayýp,
Yavaþ yavaþ ölmektir...
Ölüm gelip gitmektir...
Gidipte gelmemektir.
Ab-ý hayat içerek,
Bir daha ölmememktir...
Hayat-ölüm birlikte,
Ayrý olan isimler.
Yaþayan ruhumuzdur,
Ölen fani cisimler...
Yaþamak; öle öle,
Yaþamak; bile bile.
Aðlayarak gelsek te,
Gitmektir güle güle....
ramis atlýk
2010