Ne geceler bitirdim acýlý öyle sýkýntýlý ve zorlu, Güneþin zýlli penceremden girdiðinde Kuþ cývýltýlarý ile birlikte yeniden dirilirim yataðýmda. Eþimin soluðu da kulaðýma geldiðinde öpücükler kondurup yanaðýna yeniden baþlarým hayata.
Umudum var hala,
Ben, yýldýzlar içinde uçuþan bembeyaz bir göktaþý ben, kuþlar arasýnda uçan çirkin bir karga yavrusu ama her canlý gibi mübarek bir ananýn kuzusu.
Umudum var hala,
Her insan melektir özünde melek kalabilmek ve simsiyah iblis olabilmek ise; insanýn kendi sözünde. Eden bulur... inleyen ölür.
Umudum var hala,
Acýlý biten gecelerin ardýndan kara günün kararýp gitmeyeceðine.
Umudum var hala,
Dünyevi ve uhrevi mutluluðun, kapýmý çalacaðýna.
25-07-2010- HASAN BELEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatyolu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.