TÜRKMEN GÜZELİ

Aslýmý sorarsan Oðuz soyundan,
Atatürk’te Türkmenlerin boyundan,
Ceyhan ýrmaðýndan Seyhan suyundan,
Ummana dalýyor Türkmen güzeli.

Bulutlar çökünce yaðmur yaðýyor,
Daðlarýn dumaný göðe aðýyor,
Elinde çitili keçi saðýyor,
Sütünü alýyor Türkmen güzeli.

Ak göðüs üstünden çözmüþ düðmeyi,
Ela gözlerine çekmiþ sürmeyi,
Þeleðine sarmýþ kýldan örmeyi,
Odundan geliyor Türkmen güzeli.

Gece gökyüzünde yýldýz akarken,
Ýsli ocaklara ateþ yakarken,
Muhabbetle gözlerime bakarken,
Sinemi deliyor Türkmen güzeli.

Sanki bülbül olmuþ baðýn gülünde,
Naðme naðme olmuþ sazýn telinde,
Hasat mevsiminde kalbur elinde,
Daneyi eliyor Türkmen güzeli.

Suyun gücü deðirmeni döndüren,
Kolunda burmasý elinde kirmen,
Küçük kardeþinin tutmuþ elinden,
Yüzünü siliyor Türkmen güzeli.

Yüreðinde vatan sevgisi olup,
Nazik elleriyle hamur yoðurup,
Sevdiði yiðitten evlat doðurup,
Askere salýyor Türkmen güzeli.

Bostana gidiyor elinde kazma,
Baþýna baðlamýþ oyalý yazma,
Araya girip de sohbeti bozma,
Bakýnca gülüyor Türkmen güzeli.

Güz gelince gazel düþer çýnardan,
Bahçeye giderken geçer pýnardan,
Bakýþlarý, beni yakar damardan,
Kalbimi çalýyor Türkmen güzeli.

Karaca Yakup’un çýkmaz özünden,
Sazýnda söylüyor düþmez sözünden,
Tebessümler belirince yüzünden,
Gönlümü çeliyor Türkmen güzeli.

Karaca Yakup
27.07.2010

Sosyal Medyada Paylaşın: