Çağla

Tohumun topraða
Besmele ve sabýrla atýldý
Kökü çok derinde
Gövdesine þiirler kazýnmýþ
Dallarýnda yorgun kuþlarýn þarkýlar söylediði
Bir aðaçtan besleniyorsun

Börtü, böcek
Rüzgar ve yaðmur
Dokunmasýn diye sana
O aðaç
Yapraklarýný geriyor üzerine

Bir nehir var
Tam karþýnda
Bazan sakin
Bazan deriþmen
Akýp gidiyor öylece...
Sen göremiyorsun

Ama o,
Bademleþmeni izliyor uzaktan
Sessizce ve sevgiyle

Yanýtlamak için
Parmaðýný kaldýrdýðýn her soruyu
Doðru bilesin diye
Ulu çýnarýn bilgeliðini sürüklüyor senden yana

Her zerresi ile her zaman,
Ýyi olduðunu bilmek istiyor
O aðaç kadar fazla seviyor bir de seni

Þehrazat’ýn masallarýyla koruyor varlýðýný,
Gururla alýyor seni,
Suyun hafýzasýna

Göç günü geldiðinde
Baþ ucunda kalacaklardan biri de o
Pus saatleri yolunu þaþýrtýr diye sana
Þýrýltýsýný býrakýyor duyabileceðin yerlere
Ay ýþýðý pýrýl pýrýlken
Gün yeni ýþýmakta iken
Kesilince el ayak yaþamaktan,
Bekliyor karanlýklarýnýn dinmesini
Berine taþýyor tüm kötülükleri
Gök kuþaðýnýn renklerini sýralýyor yüzüne
Sosyal Medyada Paylaşın: